Brits-Indië

Brits Brits was de naam van een gebied dat de huidige landen India, Sri Lanka, Pakistan, Bangladesh en delen van Myanmar (Birma) omvat. Het was tot 1947 een Britse kolonie.

Het gebied werd tot 1858 onder een handvest bestuurd door de Britse Oost-Indische Compagnie.

Vanaf 1876 regeerde de Britse koningin Victoria deze kolonie niet meer als koningin van het Verenigd Koninkrijk en het Britse Rijk. Men spreekt van 1876 tot 1947 dan ook wel van het Keizerrijk India. Maar Victoria regeerde niet zelf, een onderkoning trad op als haar plaatsvervanger. Deze maakte op zijn beurt weer gebruik van de macht van Indiase adel (Radja's en Maharadja's). Mede door deze afgedwongen samenwerking lukte het de Britten India, waarvan de bevolking vele malen groter was dan die van het 'moederland', onder controle te krijgen.

Een groot deel van Brits-Indië bleef dus door inheemse vorsten bestuurd worden. Zij werden bijgestaan en in de gaten gehouden door Britse bestuursambtenaren. Hoewel de vorsten soms zelfs een eigen leger en luchtmacht bezaten, was hun onafhankelijkheid door verdragen en de dominante positie van de Britten sterk ingeperkt.

Na de Tweede Wereldoorlog was het Britse Rijk vooral geconcentreerd op zaken die zich dichter bij huis afspeelden. Daarom was het Rijk niet voorbereid op de opkomst van anti-koloniale nationalistische bewegingen in hun kolonies. Een voornamelijk geweldloze opstand onder Mahatma Gandhi en Jawaharlal Nehru vormde een onderdeel van de weg naar de onafhankelijkheid van Brits-Indië. Hoewel zij in het westen als de grote helden van de onafhankelijkheid worden gezien waren Chandu SkeQar Azad en zijn groep volgens de Indiërs zelf de echte helden. Uddam Singh, Chandu SkeQar Azad en Bhagat Singh leidden met hun groep de onafhankelijkheid van Brits-Indië in 1947. Het Indische subcontinent werd door de Britten verdeeld in de seculiere staat India en de kleinere moslimstaat Pakistan.

In de link hieronder vind je een filmpje over de onafhankelijkheid van Pakistan.
http://www.youtube.com/watch?v=Mb7aOaRoPdU

Bangladesh, voorheen Oost-Pakistan, werd in 1971 onafhankelijk van Pakistan.

De onafhankelijkheid van Brits-Indië in 1947 betekende het einde van een 40 jaar durende nationalistische strijd. Het land deelde zich uiteindelijk wel in India en Pakistan, nadat burgeroorlogen naar aanleiding van de Deling van Brits-Indië minstens een half miljoen levens hadden gekost en in totaal circa 7 miljoen vluchtelingen in beide richtingen. De heftige religieuze spanningen leidden in januari 1948 tot de moord op de grote inspirator van deze strijd, Mahatma Gandhi, omdat die te toegeeflijk zou zijn geweest tegen de moslims. Het door de Britten aanvaarden van India als eenrepubliek in 1949 wordt gezien als het begin van het moderne, postkoloniale Gemenebest.

Veel burgers van het voormalig brits-indië, zijn na de dekolonisatie naar Groot Brittannië met name Engeland verhuist.

De Britse Kolonisatie

Het grootse en machtigste imperium van de 19de en 20ste eeuw, Groot Brittannië. Dit klinkt niet echt vreemd toch? Van deze periode merken wij allemaal nog de gevolgen. Engelse televisieprogramma’s en films op tv en zelfs tijdens de reclames worden we regelmatig geconfronteerd met de Engelse taal. Engels is een verplichte taal in het Nederlandse onderwijs. Engels is namelijk een van de meest gesproken talen op de wereld. Een ander voorbeeld is dat er aan de linker kant wordt gereden in de Verenigde Staten en Suriname. Hoe heeft het Britse rijk zo groot en machtig kunnen worden? Begon er al een lampje te branden bij het noemen van de Verenigde Staten en Suriname?

Misschien had u het al geraden, maar hier komt de verklaring. Met name in de 19de eeuw was Groot- Brittannië druk bezig geweest met koloniseren. Dit was absoluut niet bijzonder in dit tijdperk. Alle West- Europese landen deden in deze tijd aan kolonisatie. Groot- Brittannië had ontzettend veel landen gekoloniseerd, zoals dadelijk duidelijker wordt. Op deze manier kwam het dat het Britse rijk het grootste imperium aller tijden werd. Tussen de jaren 1890 en 1910 bereikte het zijn hoogtepunt qua macht en rond 1921 qua oppervlakte.

Voor aanvang van de Eerste Wereld oorlog had het Bitse rijk de volgende landen gekoloniseerd:
Australië, Nieuw-Zeeland, Hongkong, Singapore, Maleisië, Brits-Indië, Ceylon, Zuid-Afrika, Egypte, Anglo-Egyptisch, Soedan, Nigeria, Goudkust ( Ghana) , Brits-Oost-Afrika (Kenia), Oeganda, Brits-Somaliland,Rhodesië (tegenwoordig Zambia en Zimbabwe), Nyasaland, Basutoland (Lesotho), Swaziland, Sierra Leone, Gambia, Brits-West-Indië, Brits-Honduras (Belize), Guyana, Falklandeilanden, Canada, Helgoland, Cyprus, Ottomaanse Rijk.

Na de Eerste Wereldoorlog koloniseert het Britse rijk ook nog het Otmaanse rijk.

De landen die het Britse rijk heeft gekoloniseerd geografisch weergegeven. (bron: Wikipedia)

Door de kolonisatie vergemakkelijkte het rijk de verspreiding van de Britse technologie, handel, regeringsvormen en de Engelse taal. Zo had de Britse economie de mogelijkheid om te groeien. De kolonisatie maakte het Britse rijk een van de meest invloedrijke naties ter wereld.

Inmiddels heeft Brittannië geen kolonies meer. Tijdens de dekolonisatie probeerde het Verenigd Koninkrijk van deze landen democratieën te maken. Dat ging niet altijd even gemakkelijk. Bijna alle landen die vroeger kolonies waren van het Britse rijk hebben zich aangesloten bij het Britse Gemenebest, de organisatie die de culturele erfenis van het rijk Beheert.

Dit was wat algemene informatie over de kolonisatie periode van het Britse rijk. Een zeer interessant verhaal is de kolonisatie van Brits- Indië. Bent u ook zo benieuwd? Lees dan verder!